erteleme hastalığı

bu hastalıktan muzdarip kişi yapması gereken işi yapmamakta ısrarcı davranır. bu ertelemelerin sonu gelmez. nedenleri çoğunlukla mükemmelliyetçi kişilik, başarısızlık korkusu, sonucunu bilememe, karar verememe durumlarıdır. (bkz: procrastination)

müzdarip olduğum hastalık. telefon alarmı ile sevişiyorum.

"tembeller ertelediğinde pişman olmaz fakat erteleyiciler vicdan azabı çeker."

İnsan için en değerli şey kendisidir ve insan en çok kendini erteler En basitinden güne başlamak için çalan alarmı erteler Hayatınının geri kalanı için çabalamayı erteler tabi bu süreçte yaşadıkları kimsenin umurunda değil orası ayrı konu En can sıkıcı olanı insanın kendini ertelemesi hayatı ve kendinizi ertelemeyin kalkın silkelenin ve harekete geçin Kimse sizin için in iyi olanı yapmaya sizden daha hevesli değildir. barış özcan'ın konuya ait içeriği ne kadar alakalı olur bilemedim

Bende pazartesiye erteleme hastalığı var bilmiyorum neden ama hafta başı olsun öyle başlıyayım diyorum hala daha başlıyorum

hayatımda sürekli bir şeyleri ertelerken buluyorum kendimi. çok yoruldum bu durumdan. insanlarını kırdığım bile oluyor sırf bu sebepten. bireysel konularımı ertelerken kayboluyorum, çok acı. (bkz: kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim)

Abartarak yaptığımi fark ettim sonradan. Sırf verdiğim sözleri bile bu lanet şey yüzünden sürekli erteliyordum. Bir de bir zaman sonra fark ediyorsun ki millet artık sözüne güvenmiyor. Bu yüzden verdiğim sözlere olabildiğince uyuyorum ve erteleyecegimi bildiğim şeyler hakkında söz vermiyorum.

Bu başlığa hayvan gibi uzun bir deliriş entrysi yazdığıma çok emindim girerken. Çünkü aşırı müzdarip olduğum bir meseleydi. Ondan buraya yazmak istemiştim bunla alakalı. Bunu da ertelemişim meğer.

Bu hastalığın en temel sebeplerinden birisi kararsız kalmaktır. Maalesef hayat her zaman önümüze çeşitli kararlar almamız gereken durumlar meydana getirir. Her zaman en az iki yol çıkar karşımıza. Bunlardan birisi iyi diye tabir edilen seçim, diğeri ise kötü seçimdir. Ancak en kötü seçim bile kararsız kalmaktan daha iyidir.

bir süre sonra fobi olur, hiçbir şey yapılmaz.

Benim ki kronikleşti artık.

Ya şimdi bir şey derdim de neyse sonra derim.

Hayatımdaki her şeyi ama her şeyi erteliyorum. Bir iş yapılacaksa son gün hatta son saatlerinde hallediyorum. Bu davranışım yüzünden çoğu şeyimi kaybettim ama yinede ertelemeye devam ediyorum. Akıllanamıyorum.

bu bir hastalıksa ona göre anneme; ben hastayım o yüzden erteliyormuşum her şeyi dicem.

neyse sonra yazarım.